Öteki ve tüccar ve çırçır fabrikası sahipleri gibi Gout da işleyeceği pamukları daha ekim mevsiminde satın alıyordu. Bu iş için topladıkları pamuğun değeri üzerinden %0,5 pay alan 16 tane komisyoncu köyleri dolaşarak bütün ürünü Gout'a satmaları koşuluyla üreticilere borç veriyorlar ve pamuk toplama mevsiminde de ürünün en yakın demiryolu istasyonuna ulaşmasını sağlıyorlardı. Gout'un Batı Anadoluda'ki on fabrikasında dört tane su cenderesi, beş tane su tribünü, 266 tane çırçır makinesi ve bu makineleri çeviren toplam 298 HIP gücünde on tane buhar makinesi vardı. Fabrikalarda beceri istemeyen işler yerli işçiler tarafından yapılıyordu. Üretimin teknik yönü ile makinelerin bakım ve onarımı bütünüyle yabancı mühendis ve teknisyenlerin elindeydi. Amerikalı, Alman, İngiliz, İtalyan teknik elemanlardan mühendis olanlara ayda 15 ve teknisyenlere de ayda 8 sterlin gibi çok yüksek ücretler ödeniyordu. Daha fazlası için www.darkmen.com.tr